တစ္ခါတုန္းကေပါ့ . . .
နတ္ျပည္မွာ နတ္သားတစ္ပါး စုေတၿပီး လူ႔ျပည္မွာ လူကေလးအျဖစ္ေမြးဖြားရေတာ့မယ့္အခ
နတ္သက္ေၾကြေတာ့မယ့္နတ္သား နတ္မင္းႀကီးကိုေမးတယ္။
``အကူအညီမဲ့တဲ့ ကေလးေပါက္စဘ၀နဲ႔ လူ႕ဘ၀မွာ ဘယ္လိုေနရမွာတုန္း``
အေျဖကေတာ့ ``နတ္မိမယ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတဲ့အန
သူကမင္းကိုေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မယ္
``ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာတာနဲ႔ ေတးသီခ်င္းဆိုတာပဲလုပ္ၿပီး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့တယ္။ လူျပည္ေရာက္ရင္ေရာ`` လို႔ေမးတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့ ``လူ႔ျပည္ေရာက္ရင္ နတ္မိမယ္က မင္းကိုေတးသီခ်င္းေတြဆိုျပမယ္၊ ခ်ဳိျမတဲ့အၿပံဳးေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ၿပံဳးျပမယ္၊ နတ္မိမယ္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုခံယူရၿပီး အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္ရပါလိမ့္မယ္။``
``ဟိုေရာက္ေတာ့ လူေတြက ကြိကြိကြကြ အမ်ဳိးမ်ဳိးလာေျပာၾကတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ကသူတို႔ေျပာတဲ့ဘာသာစကာ
``မင္းဘ၀မွာတစ္ခါမွမၾကားဖူးတဲ့ အင္မတန္ခ်ဳိသာေအးျမတဲ့ေလသံေလးနဲ
``နတ္မင္းႀကီးနဲ႔ေတြ႕ရမွာမဟုတ္ေ
``၀မ္းမနည္းပါနဲ႔၊ နတ္မိမယ္ကမင္းကို ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ ဘယ္ပံုဘယ္နည္းလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သင္ျပေပးပါလိမ့္မယ္၊ ေကာင္းတဲ့အမႈျပဳရင္ တို႔နဲ႔ မေ၀းပါဘူး``
အဲ့လိုေျပာေနဆဲမွာနတ္သားစုေတလို
``အိုနတ္မင္းႀကီး၊ ကၽြန္ေတာ္ခုပဲသြားရေတာ့မယ္၊ ကၽြန္ေတာ္မသြားေသးခင္မွာ နတ္မိမယ္ရဲ႕အမည္ကို ဘယ္လိုေခၚရမလဲ ခပ္ျမန္ျမန္ေျပာပါ`` ဆိုေတာ့ နတ္မင္းႀကီးက တစ္ခြန္းထဲျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
``အေမ`` တဲ့။.................
မွ - (myanmarhumour.grou.ps/blogs - မ်ိဳးမင္း)
No comments:
Post a Comment