ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘာလဲ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း)

Zaw Win's photo.

လူေတြက တိုင္းသူျပည္ သားေတြက “အစုိးရ”အာဏာအပ္လိုက္တုန္းက က်ဳပ္တို႔အတြက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးပါဆိုျပီး အာဏာအပ္လိုက္တာဘဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔ကို ခင္ဗ်ားတို႕ အုပ္စုိးတဲ့လူေတြအတြက္ ႏွိပ္ကြပ္အုပ္ခ်ဳပ္ပါဆိုတဲ့အခ်က္သာ ျဖစ္ေနတာဘဲ။
လူေတြက တင္ေျမွာက္ျပီး လူေတြရဲ့အက်ိဳးကို လုပ္တဲ့ လူေတြရဲ့အစိုးရသာလွ်င္ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ႏိုင္မယ္။
အျခားဟာေတြဒီမိုကေရစီ အစစ္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အတုေတြ သာျဖစ္တယ္။

အဲဒီလို စံနစ္မ်ိဳးနဲ႔သမၼတ အစုိးရမ်ိဳးမွသာ က်ဳပ္တို႔ တိုင္းသူျပည္သားေတြကို အက်ိဳးထိေရာက္စြာ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မွာဘဲ။ ဒီမိုကေရစီ တိုင္း ဒီမိုကေရစီတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္စားလာတဲ့အခါမို႔ ေရာေယာင္ျပီးသံဖမ္းေျပာၾကတာေတြလဲ အမ်ားၾကီးဘဲ။

ဒါျဖင့္ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘာလဲ? လူလူခ်င္း၊ လူတန္းစား အခ်င္းခ်င္း။ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း အစရွိသည္အားျဖင့္ အခြင့္အေရးတန္းတူ က်ပ္ျပည့္မရွိသမွ် ကာလပတ္လုံး ဒီမိုကေရစီက်ပ္ျပည့္ တင္းျပည့္ မဟုတ္ေသးဘူး။

အခု ဒီမိုကေရစီ ေခၚေနတဲ့ တုိင္းျပည္ေတြ အမ်ားဟာ တကယ့္ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ေသးဘူး။ ငါးမူး၊ သုံးမူး၊ တပဲ ေလာက္ဘဲ ဒီမိုကေရစီ ေတြျဖစ္ၾကေသးတယ္။

အဲဒီ ဒီမိုကေရစီေတြဟာ အရင္းစစ္လိုက္ေတာ့ အရင္းရွင္ေခၚတဲ့ပစၥည္းရွင္ အရင္းရွင္ေတြ စီးပြားေရးျခယ္လွယ္တဲ့ စနစ္အေျခခံတဲ့ ဒီမိုကေရစီေတြ ျဖစ္တယ္။ တနည္းအားျဖင့္ အရင္းရွင္ေတြရဲ့ အာဏာရွင္ စနစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ ဗန္းျပျပီး ထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘဲ။

ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခါ တို္င္းသူျပည္သားေတြသာလွ်င္ အဓိက လိုလားျပီး တုိင္းျပည္တည္ေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုယင္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ရမွ ျဖစ္ႏိုင္မယ္။ ဒီမိုကေရစီ အရင္းခံဘဲ။ ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒဆိုတာေတြဟာ စင္စစ္ေတာ့ ဒီကေန ျဖာထြက္သြားတာဘဲ။ ဘယ္ဟာမွ ဒီမိုကေရစီ မစစ္ေသးဘူး။ ႏိုင္ငံေရးတြင္မက စီးပြားေရးပါ ပါမွ ဒီမိုကေရစီစစ္ႏိုင္မယ္လို႔ ဒီမိုကေရစီ သေဘာတရားေတြကို လိုက္ရွာျပီး လုပ္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္တယ္။

ဒီေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ဘယ္လို အဂၤ ါမ်ိဳးနဲ႔ ညီညြတ္ရမလဲ။ အဲဒီလို က်ပ္ျပည့္တင္းျပည့္ ဒီမိုကေရစီမ်ိဳးကို က်ဳပ္တို႔ ဘယ္လိုတည္ ေဆာက္ရမလဲ။ ခ်က္ခ်င္း ျဖစ္မလား။ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲ။ ဘယ္နည္းအေကာင္းဆုံးလဲ ဆိုတာေတြကို အခု က်ဳပ္တို႔ တိုင္းျပည္ တည္ ေထာင္ရမဲ့အခါ အထူးစဥ္းစားရမဲ့အခ်က္ေတြဘဲ။

ႏိုင္ငံေရးဟာ စီးပြားေရး အေျခခံေပၚမွာ တည္တယ္။ ႏိုင္ငံရဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒေတြကလည္း စီးပြားေရးသေဘာတရားေတြ ႏွင့္ကင္းလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အရင္းရွင္ ဒီမိုကေရစီသမား သက္သက္ မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္ေျပာယင္ေတာ့ ဒါမမွန္ဘူးလို႔ ေျပာရမွာဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ကမာၻအရပ္ရပ္မွာ ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံအသီးသီး ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံဥပေဒေတြကို အတြင္းက်က်ေလ့လာယင္ စီးပြားေရးသေဘာတရားေတြ မူတည္ျပီး လုပ္ၾကတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။

အရင္းရွင္ဒီမိုကေရစီသမားေတြအဖို႔ ဆိုယင္ အရင္းရွင္စနစ္သာလွ်င္ စီးပြားေရးစနစ္မွန္ျဖစ္တယ္။ ဒီ စံနစ္သာလွ်င္တည္တံ့ရမယ္။ အဲဒီစနစ္ဟာ အျမဲတမ္းတည္တံ့သလိုလို ယူဆျပီး အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ အမွန္မေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးစနစ္မွာမွ အျမဲတည္တံ့တာမရွိဘူး။ သူ႔အခ်ိန္ သူ႔အေျခအေနလိုက္ျဖစ္လာၾကတာဘဲ။

ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္အဖို႔မွာ အရင္းရွင္စံနစ္ထက္ေတာင္ေအာက္က်ေနာက္က်ျဖစ္ေနတဲ့ ကြ်န္ဘ၀က လွမ္းတက္ရမယ္ဆို ေတာ့ အလယ္အလတ္အဆင့္မွာရွိတဲ့ ဒီအရင္းရွင္စံနစ္ကို ေက်ာ္မသြားႏိုင္ေသးေပမဲ့ အဲဒီစနစ္တြင္သာမလုပ္ႏုိင္ဘဲ ဒီစံနစ္ကို အျမန္ဆုံး ေက်ာ္သြားနိုင္မဲ့ စီးပြားေရးသေဘာတရားေတြကို အေျခခံထားျပီး တိုင္းျပည္တည္မွသာလွ်င္ တကယ့္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို ေရာက္ေအာင္ သြားႏိုင္လိမ့္မယ္။
တကယ့္ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားအရ ျပည္သူေတြရဲ့အက်ိဳးအတြက္ ျပည္သူေတြက တင္ေျမွာက္တဲ့ ျပည္သူေတြရဲ့အစုိးရျဖစ္ရုံနဲ႔မျပီးေသးဘူး။

အဲဒီအစိုးရဟာ ျပည္သူေတြရဲ့ လက္ငင္းစီးပြားေရးအဆင့္အတန္းကို အခြင့္အေရးတန္းတူရႏိုင္တဲ့အေျခအထိ ျမွင့္ တင္ႏိုင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးမွ တကယ့္ ဒီမိုကေရစီ အထိတက္လွမး္ႏိုင္မယ္။

ဒါျဖင့္ အဲဒီလိုဒီမိုကေရစီ အဆင့္အတန္းေရာက္ေအာင္ ဘယ္လို အေျခခံေတြ ခ်ရမလဲ။

၁။ အေရးၾကီးတဲ့ စက္မႈလက္မႈ ပစၥည္းလုပ္ငန္းေတြကို အစိုးရသိမ္းႏိုင္ရမယ္။ သို႔မဟုတ္ သိမ္းႏိုင္ေအာင္ အေျခခံပ်ဳိးထားရမယ္။

၂။ အလုပ္သမားေတြရဲ့ ေနေရး၊ ထိုင္ေရး၊ စားေရး၊ ေသာက္ေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စည္းရုံးေရး၊ အိုနာစာအေရးအစရွိသျဖင့္ အခြင့္အေရးေတြ ရွိရမယ္။

၃။ လယ္လုပ္တဲ့ လူေတြရဲ့ လက္ထဲ လယ္ေရာက္ေအာင္ စီစဥ္ ႏိုင္ရမယ္။လယ္အေျမာက္အျမားကို တသီးပုဂၢလ ပိုင္ဆိုင္တဲ့စံနစ္ကို ပယ္ဖ်က္ႏိုင္ရမယ္။

၄။ လူမ်ိဳးအသီးသီးဟာလဲ သူတို႔ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရးေတြ ရေအာင္စီစဥ္ထားရမယ္။

၅။ တိုင္းသူျပည္သားေတြသာလွ်င္ အာဏာပိုင္အစစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားကို ခိုင္ခိုင္မာမာျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္တတ္ရမယ္။

၆။ လူမ်ိဳးဘာသာ လိင္မေရြးတိုင္းျပည္ၾကီးသားတိုင္း ရသင့္ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရးေတြ ပါရမယ္။

၇။ တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေရးဟာ ျပည္သူ႔အစိုးရတာ၀န္ျဖစ္တယ္။ အခုကြ်န္ဘ၀မွာလို ေရွးကလို အေပ်ာ္ထမ္း ရဲအဖြဲ႔ အစရွိတဲ့အခု ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ႔ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔မ်ိဳးေတြကို တသီးတျခား တည္ေထာင္ရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး မရွိေစရဘူး။

၈။ တိုင္းျပည္ဥပေဒတရားရုံး စံနစ္ဟာလဲ ျပည္သူေတြရဲ့အက်ိဳး ေရွ ႔ရႈမဲ့ ျပည္သူ႔တရားရုံးစနစ္မ်ိဳး ျဖစ္ရမယ္။


အဲဒီလို အခ်က္ေတြ ပါမွသာလွ်င္ တကယ့္ဒီမိုကေရစီ အေျခခံေတြ ခ် ရာေရာက္မယ္။ ဒါမွသာလွ်င္ သူ႔အခ်ိန္အခါ ေရာက္တဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့အေဆာက္အအုံၾကီးကို မားမားမတ္မတ္တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္။

ဒီအခ်က္ေတြကို ထပ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ရွင္းျပပါဦးမယ္။

ပဌမ အခ်က္သေဘာကေတာ့ ကုန္ပစၥည္း လုပ္နည္း (Means of Production) မ်ားတြင္ အခ်က္အခ်ာ ျဖစ္တဲ့ သစ္ေတာ၊ သတၱဳ အစရွိတဲ့ ေျမေပၚပစၥည္း ေျမတြင္းပ စၥည္းမ်ား၊ ေရတြင္း ေရေပၚ သက္ဆိုင္ရာမ်ား၊ သဘာ၀အား၊ လွ်ပ္စစ္အား၊ မီးရထား၊ ေလေၾကာင္းသြားလာေရး၊ စာပို႔တိုက္၊ သံၾကိဳးစကားေျပာေၾကးနန္း၊ အသံလႊင့္ရုံတို႔ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ့ကိုယ္စား အစိုးရပိုင္ျဖစ္ရလိမ့္မယ္။ တ ျခား ပစၥည္းလုပ္ငန္းေတြကိုလဲ တတ္ႏိုင္သမွ် ျပည္သူ႔သမ၀ါယမအသင္းမ်ားက ပိုင္ဆိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားရလိမ့္ မယ္။ အစုိးရသိမ္းသမွ် ပစၥည္းလုပ္ငန္းမ်ားကို အစိုးရ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ႏိုင္ယင္ လုပ္၊ မလုပ္ႏိုင္ေသးယင္ အျခားလူ ေတြကို ငွားရမ္းတဲ့သေဘာသာ ျဖစ္ရလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံျခားကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ကိစၥဆိုယင္ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္စီစဥ္ရမယ္။ ဒီဟာေတြကို ဘာျပဳလို႔ အေျခခံခ်ရမလဲဆိုယင္ ျပည္သူေတြ အမ်ားအက်ိဳး ရွိႏိုင္ဖို႔ဘဲ။

ဒီလိုမဟုတ္ယင္ အရင္းရွင္ေတြက ျခယ္လွယ္ခ်င္တိုင္း ျခယ္လွယ္တဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေရာက္ျပီး တိုင္းသူျပည္သားေတြ အေပၚအရင္းရွင္ေတြက လက္၀ါးၾကီးအုပ္ေသြးစုပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေရာက္သြားမယ္။ အဲဒီလို အရင္းရွင္ေတြၾကီးစိုးရုံတြင္မကတသီးပုဂၢလအရင္းရွင္ပုိင္ကုမၼဏီၾကီး ေတြ (Monopoly) တဦးတည္းပိုင္ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္သြားျပီး ေစ်းနာအရပ္ရပ္နဲ႔ ႏုိင္ငံစီးပြားေရးအရပ္ရပ္ကို သူတို႔စီမံရာ ခံရမယ္ဆိုတဲ့ စံနစ္မ်ိဳး ရွိလာမယ္ဆိုယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဒီကမာၻၾကီးဟာ မေန႔တေန႔ကအလြန္ေအာ့ႏွလုံးနာျပီး ရြံ ႔မုန္းစရာျဖစ္တဲ့ ဖက္ဆစ္စံနစ္ၾကီးျဖစ္ေပၚလာဖို႔ စီးပြားေရးအေျခခံၾကီးကို ခြင့္ျပဳရာက်တယ္။

ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလို (Monopoly) လက္၀ါးၾကီးအုပ္ အရင္းရွင္ကုမၸဏီၾကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ (Cartels, Syndicates,Trusts) အစရွိတဲ့ တသီး ပုဂၢလ ပစၥည္းလုပ္ငန္းၾကီးေတြကိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ရဲ့ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒမွာ အတိအလင္းပိတ္ပင္ထား ရလိမ့္မယ္။

အခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေျပာေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြဟာ ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒအရလားလို႔ ေမးခ်င္ေမးၾကလိမ့္မယ္။ မဟုတ္ေသးဘူး။ အမွန္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဗမာျပည္မွာ ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ထူေထာင္ခ်င္ေပမဲ့ အခု ဗမာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ စီးပြားေရးအေျခအေနအရ ဘယ္နည္းနဲ႔မွမျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး။


က်ဳပ္တို႔ျပည္မွာ အရင္းရွင္စံနစ္ဆိုတာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမရွိေသးဘူး။ အရင္းရွင္စံနစ္ထက္ ေနာက္တစ္ ဆင့္က်တဲ့စီးပြားေရးစံနစ္မွာ က်ဳပ္တို႔ေရာက္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္တို႔ဟာအရင္းရွင္စနစ္ကို မလႊဲမေရွာင္သာ လို႔ ခြင့္ျပဳသင့္သေလာက္ခြင့္ျပဳရမွာဘဲ။ အရင္းရွင္စနစ္ကို ခြင့္ျပဳထားေတာ့ ကိုယ္ပိုင္တသီးပုဂၢလပစၥည္း၊ ကိုယ္ ပိုင္လုပ္ငန္းေတြရွိအုံးမွာဘဲ။

ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာအရင္းရွင္စနစ္ကို မတက္သာလို႔ခြင့္ျပဳရေပမဲ့ တတ္ႏိုင္သမွ် ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ရလိမ့္မယ္။ ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္း၊ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေတြဆိုယင္ အမ်ားအက်ိဳးကို မထိခိုက္ေစရဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း၊ ကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငနး္ေတြကို လုိတဲ့အခါ အစိုးရက တိုင္းျပည္ကိုယ္စားသိမ္းႏိုင္မဲ့ အေျခခံမ်ိဳးေတြ ဖြင့္ထားရလိမ့္မယ္။


အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ကာကြယ္မယ္ အရင္းရွင္စံနစ္ကို ခြင့္ျပဳထားေတာ့ အလုပ္သမားေတြရဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ေကာင္းေကာင္း သတ္မွတ္ျပီး သူ မ်ားေသြးစုပ္ခ်င္တိုင္း မခံရေအာင္ စီမံဖန္တီးျပီး အေျခခံတရားေတြ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒမွာ ထည့္ထားရလိမ့္ မယ္။


လယ္လုပ္သူသာ လယ္ပိုင္ရမယ္ လယ္ယာေျမ ပိုင္ဆိုင္မႈ ကိစၥမွာဆိုလဲ လယ္ယာေျမလုပ္တဲ့လူေတြ လယ္ယာေျမရေအာင္ အေျခခံေတြခ်ရလိမ့္ မယ္။ လယ္ေျမဧက အေျမာက္အမ်ားပိုင္တဲ့ လယ္ရွင္ၾကီးစံနစ္ကိုေတာ့ ဥပေဒအရ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ဖ်က္ပယ္ ပစ္ရလိမ့္မယ္။ ေနာက္ျပီးဘယ္လို ကိုယ္ပုိင္လယ္ယာေျမမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ႏွစ္ဧကထက္္မပိုေစရ အစရွိသည္ အားျဖင့္ ဥပေဒအရကန္႔သတ္ရလိမ့္မယ္။


ဒီလိုမွမလုပ္ယင္ လယ္ပိုင္ရွင္စံနစ္ၾကီးဟာ ရွိေနတာကိုမဖ်က္ႏိုင္ရုံ တင္မဟုတ္ဘူး၊ ျပန္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာျဖစ္လိမ့္မယ္။ လယ္ယာေျမမ်ားကို အမွန္အားျဖင့္ဆိုယင္ ေနာက္ဆုံး တိုင္းျပည္ပိုင္ (အစိုးရႏွင့္ သမ၀ါယမအဖြဲ႔ပိုင္) လုပ္ႏိုင္ယင္ ေကာင္းမွာဘဲ။


သို႔ေသာ္လဲ အဲဒီဟာ မလုပ္မီ လယ္ ယာေျမလုပ္သူတိုင္း ေျမလက္ရွိရေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရမယ္။ ဒီအခါမ်ိဳးမွာ အစိုးရက အလယ္အလတ္တန္းႏွင့္ ေအာက္တန္းက်တဲ့ေတာင္သူလယ္သမားေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီရလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို စီးပြားေရး အေျခခံတ ရားေတြကို ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒမွာ ထည့္ဖို႔လုိလိမ့္မယ္။


အခုနေျပာခဲ့တဲ့ စီးပြားေရး အေျခခံသေဘာတရားေတြဟာ အရင္းရွင္စံနစ္နဲ႔ မကင္းေသးေပမဲ့ အမွန္ကေတာ့ အ ရင္းရွင္စံနစ္လဲမကဘူး။ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္လဲ မက်ေသးဘူး။

ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ စီးပြားေရးအေျခခံသေဘာတရား ေတြကို ေခါင္ခ်ဳပ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့အတိုင္း ဒီလုိစီးပြားေရးအေျခခံတဲ့ အရင္းရွင္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေရးဟာ အရင္းရွင္သက္သက္ ဒီမိုကေရစီလို အရင္းရွင္ေတြရဲ့ အာဏာရွင္စံနစ္ကို ကာဆီးမထားဘဲ ပေဒသရာဇ္စံနစ္ (Feudalism)ကို တြန္းလွန္ျဖိဳဖ်က္ျပီး
ျပည္သူေတြရဲ့အခြင့္အေရးကို ေဆာင္ရြက္မဲ့ ျပည္သူ လူတန္းစားေပါင္းစုံအာဏာရွင္စနစ္ ပုံသ႑ာန္ေဆာင္ထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီသစ္ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ရမယ္။

အခု အခ်ိဳ ႔ႏိုင္ငံေတြမွာ က်ဳပ္တို႔ ၾကားသိေတြ႔ျမင္ရတဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာေတြဟာ အမွန္ကေတာ့ (Oligarchy) ေခၚတဲ့ အရင္းရွင္ျဖစ္ျဖစ္၊ အရင္းရွင္လို လူတန္းစားေတြျဖစ္ျဖစ္ လူတစုေလာက္က ၾကိဳးကိုင္ထားတဲ့အာဏာရွင္ လုပ္ေနတဲ့စံနစ္ေတြျဖစ္တယ္။


လူအမ်ားဆုံး အက်ိဳးရွိမႈေရွ ႔ရႈတယ္ က်ဳပ္တို႔ လုပ္ခ်င္တာကေတာ့ (Greatest Happiness of the Greatest Number) လူအမ်ားဆုံး အေကာင္းဆုံး ခ်မ္းသာ သုခရေအာင္ အဲဒီလုိ လူအမ်ားဆုံးက ၾကိဳးကိုင္တဲ့ အာဏာရွင္ လုပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီမ်ိဳးကိုသာ လိုခ်င္တာဘဲ။

အကုန္လုံး အက်ိဳးရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာေတာ့ ခုလိုအရင္းရွင္ အလုပ္သမား၊ လယ္ရွင္အစရွိတဲ့ လူတန္းစား ကြဲျပားမႈေတြရွိေနသမွ်ကာလပတ္လုံး မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး။ လယ္ရွင္ အက်ိဳးရွိတိုင္း လယ္သမားအက်ိဳးမရွိႏိုင္ဘူး။ အလုပ္ရွင္အက်ိဳးရွိတိုင္း အလုပ္သမားအက်ိဳးမရွိႏိုင္ဘူး။ သုူတို႔အခ်င္းခ်င္းအက်ိဳးေတြဟာ တခါတခါ ေစ့စပ္လို႔မရႏိုင္ဘဲ တဦးအက်ိဳးရွိယင္ တဦးထိမယ္။ ဆိုတဲ့အေျခမ်ိဳးျဖစ္လာတဲ့အခါ အစိုးရဟာ တဖက္ဖက္က ပင္းမွျဖစ္ ႏိုင္မယ္။

အဲဒီေတာ့ ဒီမိုကေရစီသစ္ဆိုတာ

အစုိးရက လူမ်ားစု ျဖစ္တဲ့ လူဆင္းရဲေတြဖက္က ထုံးစံေတာ့ ပင္းမယ္ ဆိုတဲ့သေဘာဘဲ။

လူမ်ားစု အာဏာပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဒီမိုကေရစီသစ္အရ လုပ္မဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒမ်ိဳးဟာ ဘယ္လိုျဖစ္ရမလဲဆိုယင္....

တိုင္းသူျပည္သား လူမ်ားစုေတြ အာဏာပိုင္အျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ သူတို႔ ေရြးေကာက္တဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေတြဟာ ေအာက္ကေနျပီး ထိပ္အထိ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တိုင္းျပည္အစုိးရအာဏာကို ကိုင္ထားရမယ္။

သူတို႔ေရြးေကာက္လိုက္တဲ့ ကုိယ္စား လွယ္ေတြကို မၾကိဳက္လို႔ရွိယင္ျပန္ေခၚႏိုင္ရမယ္။


ဒီေတာ့ အခုဗမာျပည္မွာ ရွိေနတဲ့ အရာရွိ ဗ်ဴရိုကရက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ိဳး မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တိုင္းျပည္ သစၥာမေဖာက္တဲ့ တိုင္းျပည္ ျပည္ၾကီးသားေတြဟာ ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ကို အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ လုပ္မဲ့ေနရာေတြမွာ ရရွိလိမ့္မယ္။

ဒီေနရာမွာ လူမ်ားစုလို႔ ဆိုတာဟာ ပစၥည္းအေျခအေန ရာထူးအေျခအေနကို အေၾကာင္းျပဳျပီးသား လူမ်ားစု၊လူနည္းစု ျဖစ္ၾကတဲ့ လူေတြကိုသာ ဆိုလိုတယ္။ လူမ်ိဳးေရးအရ ကဲြျပားေနတဲ့ လူမ်ားစု၊လူနည္းစု ကိစၥေတြမွာေတာ့ လူမ်ားစု လူမ်ိဳးစုက လူနည္းစုမ်ိဳးေတြအေပၚ လႊမ္းမိုးမႈမရွိေစမွ ဒီမိုကေရစီ မွန္မယ္။ လူမ်ိဳးအရ၊ဘာသာအရ၊လိင္အရ အခြင့္အေရး ခြဲျခားမႈ၊ႏွိမ့္ခ်မႈေတြကို ဥပေဒအရ ပယ္ဖ်က္ျပီး ဒီလိုႏွိမ္နင္းတာမ်ိဳးေတြ႔ယင္ ဥပေဒအရ အျပစ္ေပးတာမ်ိဳးေတာင္ စီမံရမယ္။ ဒါမွ ဒီမိုကေရစီ ပီသမယ္။ လူမ်ိဳးေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထပ္မံျပီး ကြ်န္ေတာ္ ေဆြးေႏြးပါအံုးမယ္။

ဗ်ဴရိုကရက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဖ်က္ရမယ္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အထဲမွာ အခု ဗမာျပည္မွာ ရွိေနတဲ့ အရာရွိ ဗ်ဴရိုကရက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ိဳး မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာဟာ ဘာဆိုလိုတာလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းျပလိုပါေသးတယ္။

လြတ္လပ္မဲ့ ဗမာျပည္ၾကီးမွာ အခု အစိုးရ အရာထမ္း အမႈထမ္းေတြ၊ေလာကဓါတ္ဆရာ၊ပညာသည္၊စက္ဆရာ၊ေဆးဆရာ၊ အစရွိတဲ့ လူေတြကို မလိုေတာ့ဘူးလားဆိုယင္ သူတို႔ကိုလိုလိမ့္မယ္။ သူတို႔အထဲက (Technicians) ေခၚတဲ့ အထူး သင္ၾကားမႈ တက္တဲ့ လူေတြဆိုယင္ အစိုးရက ေကာင္းေကာင္း ေျမွာက္စားရမွာဘဲ။

ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဟာ ျပည္သူ႔အစိုးရ ျပည္သူ႔ မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ရမယ္။ ျပည္သူေတြကို ဂရုမစိုက္ဘဲ အထက္လူၾကိဳက္ျပီးေရာ လုပ္တဲ့ လူစားေတြ မျဖစ္ရဘူး။ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ့ သစၥာကို ေစာင့္ထိန္းတဲ့ လူေတြ ျဖစ္ရမယ္။


အဲဒီလိုလူေတြ အမွန္မေတာ့ တခ်ိဳ႕လခေတြ ဘာေတြမွာ နည္းခ်င္ နည္းလာေပမယ့္ လြတ္လပ္မယ့္ ဗမာျပည္မွာ ပိုျပီးအခြင့္အေရးေတြ ေပးလာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အခုအခါ အဂၤလိပ္ေတြသာ လုပ္ေနရတဲ့ ေနရာမ်ိဳးေတြ ကြ်န္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေနလို႔၊ သခင္ႏိုင္ငံလုပ္ရတဲ့ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ သူတို႔ ၀င္ခြင့္၊လုပ္ခြင့္ရွိလာၾကမွာဘဲ။ သို႔ေသာ္လည္း ေရွးက အရာရွိ စံနစ္အတိုင္း ျပည္သူေတြႏွင့္ တျခားစီေတာ့ ေနလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေရး အစိုးရ တာ၀န္ ျပီးေတာ့ ဂ်ပန္ျပည္မွာလို စစ္တပ္က ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ျခယ္လွယ္တာမ်ိဳး၊ ဂ်ာမနီမွာ ဟစ္တလာတို႔ တက္လာ တာမ်ိဳးကို စီးပြားေရး ၊ႏိုင္ငံေရးအရ ႏွိမ္နင္းတဲ့ေနရာမွာ လြတ္လပ္တဲ့ ဗမာျပည္တြင္ တိုင္းျပည္က ကာကြယ္ေရးဟာ အစိုးရရဲ့ တာ၀န္၊တတိုင္းျပည္လံုးရဲ့ တာ၀န္ ျဖစ္လာတဲ့ အတိုင္း ကာကြယ္ေရး လုပ္ငန္းမွန္ သမွ် အစိုးရသာလွ်င္ လုပ္ႏိုင္မယ္။ တသီးအျခား ကိုယ္ပိုင္ အဖြဲ႔ေတြကလုပ္ဖို႕လဲမလိုဘူး။ အခြင့္လဲ ျပဳႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အခုလို ကြ်န္ဘ၀မွာေတာ့ တိုင္းျပည္ကာကြယ္တဲ့ တာ၀န္က သခင္လူမ်ိဳး အစိုးရ တာ၀န္လို ျဖစ္ျပီး သူတို႔ကလဲ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဖာသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တတ္သမွ်။မွတ္သမွ်၊ ျဖစ္သမွ် ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ တပ္ဖြဲ႔ အစရွိတဲ့ အဖြဲ႔မ်ိဳးေတြ ဖြဲ႔ျပီး လုပ္ေနရတယ္။ ဒီလိုအဖြဲ႔ေတြဟာ လြတ္လပ္တဲ့ ဗမာႏိုင္ငံမွာ မရွိေတာ့ဘူး။ သို႔မဟုတ္ယင္ လြတ္လပ္တဲ့ ဗမာျပည္မွာ ဒီလိုအဖြဲ႔မ်ိဳးဟာ စစ္သေဘာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ိဳး ျဖစ္တက္ျပီး ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဖက္ဆစ္၀ါဒေတြ ေမြးျမဴလာတက္တယ္။ ဒါကိုလဲ ေကာင္းေကာင္း သတိျပဳရမယ္။

အထူးသျဖင့္ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ဗမာျပည္မွာ မေပၚႏိုင္ေအာင္ စီးပြားေရး ၊ ႏိုင္ ငံေရးအရ၊ အဖက္ဖက္က ေနျပီး တားရလိမ့္မယ္။ ဖက္ဆစ္စံနစ္ ဖက္ဆစ္ ၀ါဒဆိုလို႔ ဗမာျပည္မွာ ေယာင္၀ါး၀ါး ေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္ေနၾကတယ္။

ဖက္ဆစ္စံနစ္ဆိုတာ ဘာလဲ။ ၾကမ္းသင့္လို႔ ၾကမ္းတာကို ဖက္ဆစ္ စံနစ္လို႔ေခၚ တာ မဟုတ္ဘူး။

ေငြပင္ေငြရင္းရွင္ (Financial Capitalists) ၾကီးေတြက လက္ကို္င္ဒုတ္ လုပ္ထားတဲ့ တပည့္ ေတြနဲ႔ တိုင္းသူျပည္သား လူအမ်ားကုိ အၾကမ္းပတမ္း ဖိႏိွပ္ျပီး အင္မတန္ က်ဥ္းေျမာင္းမွားယြင္းတဲ့ လူမ်ိဳးေရး တရား လက္ကို္င္ထားတဲ့ ၀ါဒဟာ ဖက္ဆစ္၀ါဒပဲ။

အဲဒီေတာ့ စီးပြားေရး၊ႏိုင္ငံေရး၊လူမ်ိဳးေရးတရားေတြႏွင့္ ပတ္ သက္ျပီး က်ဳပ္တို႔ဟာ ဖက္ဆစ္အားေပးတရားေတြ မေပၚေအာင္ တိုင္းျပည္ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒလုပ္ ကတည္းက စီမံထားရလိမ့္မယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

( ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒကို လႊတ္ ေတာ္သို႔ မတင္သြင္းမီ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါ၀င္ေသာ ဂ်ဴဗလီေဟာညီလာခံၾကီးတြင္ တင္ျပခဲ့သည္။အထက္ပါမိန္႔ခြန္းမွာ ဂ်ဴဗလီေဟာပဏာမ ျပင္ဆင္မႈ ညီလာခံတြင္မိန္႔ၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းမွ ေကာက္ႏွုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။ မိန္႔ခြန္းေျပာ ေသာေန႔မွာ ၁၉၄၇ ခု၊ ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔ ျဖစ္သည္။)